De Hoge Venen ontdekken, dat is als reizen in het buitenland! De steppe van de Hoge Venen, de weidse, onbewoonde hoogvlakte, de lange vlonderpaden, de moerasachtige venen en het veenpluis dat danst in de wind! Vandaag nemen we je mee voor een uitzonderlijke wandeling van 12.2 km! Als je tijdens je verblijf maar tijd hebt voor één wandeling, kies dan resoluut voor deze naar Noir Flohay!

Noir Flohay is een plek in ’t hartje van de Hoge Venen. Recht tegenover het Signaal van Botrange, bevindt zich een platform met een panoramische kaart. Van daaraf zijn aan de horizon de zogenaamde skeletbomen reeds zichtbaar. Het zijn de overblijfselen van een dennenbos dat rond 1850 werd aangeplant en vanaf 1950 door opeenvolgende branden werd geteisterd. De door brand en ontij vaalgrijs geworden bomen weerstaan met trots de tand des tijds en geven de plek een ontheemde aanblik. Dat is de bestemming van onze wandeling.

Noir Flohay in het hart van de Hoge Venen

Geen bewegwijzerde routes

Om naar Noir Flohay te gaan zul je op je oriëntatievermogen moeten vertrouwen en op het parcours dat op de website van het Huis voor Toerisme van de Oostkantons te raadplegen is. Download de gpx-file van de kaart op je smartphone (rechts bovenaan op de website van Oost-België) eer je vertrekt, want te midden van het hoogplateau is er nauwelijks of geen internetverbinding. Hoewel het even zoeken is om het pad te vinden dat je dwars door de Hoge Venen naar Noir Flohay zal voeren, moedigen we je aan om even door te zetten. Deze wandeling dwars door de Hoge Venen is een inspanning meer dan waard.

100% Hoge Venen

De wandeling naar Noir Flohay biedt je al het beste van de Hoge Venen. Hoe verder je van de baan wegwandelt, hoe dieper je het plateau met de veengronden binnendringt. De brede, met grind aangelegde paden ruimen plaats voor de vlonderpaden. Hier kun je je ogen de kost geven: het 360°-panorama is weergaloos. Hier en daar zie je een ven of oude sporen van turfontginning. Je zult alle vegetatie, die zo typerend is voor de Hoge Venen, hier aantreffen zodat je kunt genieten van al het moois uit de regio. Het parcours doet landschappen aan die steeds weer anders zijn.

Naar Noir Flohay

Na ongeveer 4 km verlaat je de plankenpaadjes en betreed je de vlakte van de Hoge Venen. Nu heb je er het raden naar welke richting je uit moet. Je ziet oude vlonders die duidelijk niet meer in gebruik zijn. Je ziet een brugje over een beek. De bodem is wel heel drassig. Dat is nochtans de goede richting. Je zult jezelf gelukkig prijzen met je waterdichte schoenen en je zult speuren naar de best begaanbare route. Naarmate je de skeletbomen met hun grillige vormen nadert, wordt de bodem droger en kom je sneller vooruit. Draai je om en laat je doordringen van de schoonheid, het magnifieke uitzicht en de heerlijke parfums van de natuur, gedragen door de wind…

Bij zonsopgang of zonsondergang

Ik was om 7 uur 15 aan het Signaal van Botrange. Wel, ik had nog vroeger moeten zijn! Een zonsopgang of zonsondergang aan Noir Flohay meemaken is een onvergelijkelijke ervaring. De lichtinval op de verbrande boomstammen is op die momenten uniek en wordt door fotografen bijzonder gewaardeerd! Ga je ’s middags? Ook dan word je niet teleurgesteld: de aanblik van die grillige bomen is op ieder uur van de dag aangrijpend. De Hoge Venen zul je zoals nooit tevoren beleven. En de toren die je daar in de verte ziet? Ja, daar kom je vandaan…

Een beekje, blauwe bosbessen, vogels…De Hoge Venen dus

Je verlaat Noir Flohay via de vlonders die links van jou liggen. Je wandelt langs de Helle tot aan de brug van Marie-Anne Libert. Persoonlijk is dit stukje van de wandeling me heel erg bevallen. Hier vind je op een kleine oppervlakte alles waardoor de Hoge Venen zo gekend zijn. Ik hou van de vlonders, het gekabbel van het water en de struiken met bosbessen aan de oevers van de beekjes. Het is de ideale plaats om zich neer te vlijen aan de Helle, een pauze in te lassen en te picknicken…

Alleen of in groep

Als het even kan, wees dan voor een keer egoïstisch: ga alleen wandelen! De geluiden, de geuren, de vergezichten, het gekabbel van de beekjes, het gekwebbel van de vogels…Ik heb ten volle van mijn wandeling kunnen genieten. Ik heb gewandeld, ben gestopt en heb me herbrond wanneer ik daar zin in had. Volgens mij praat je teveel als je met je partner of vrienden onderweg bent. Waarschijnlijk had ik in gezelschap niet ten volle van deze onderdompeling in de pure natuur genoten.

Toen Flore hier was voor de filmopnames van de wandeling heeft zij dezelfde tocht in het gezelschap van vrienden afgelegd. Zowel haar vrienden als de filmploeg hebben deze wandeling erg gewaardeerd. In groep of alleen, het is gewoon een totaal andere ervaring. De brandgangen verliezen bijvoorbeeld aan eentonigheid wanneer je in goed en verrijkend gezelschap verkeert. Het wandelen is meer geanimeerd en een bron voor verhalen die jaren later weer opgedist worden. Doe dus zoals je goeddunkt!

Laatste rechte lijn

Eenmaal de Helle achter je ligt, boet het landschap aan hartstocht in, ook al blijft het een zeer mooie omgeving. Een veld vol met bosbessenstruiken, een vrij uitzicht op de Hoge Venen…en ook lange, rechte brandgangen. Bovendien begint de vermoeidheid hier door te wegen. Volgens mij zou dit stuk voor kinderen het lastigste zijn. Als je ze meeneemt, voorzie dan zeker genoeg pauzes.

De wandeling om de Hoge Venen te ontdekken

Ben je met vakantie in de regio van Malmedy, Waimes of Eupen en wil je de echte Hoge Venen beleven? Doe dan deze wandeling. Terwijl ik dit artikel over deze wandeling zit te schrijven ben ik er nog steeds van in de ban. Heel eerlijk? Ik zou bijna zin hebben om deze wandeling geheim te houden en er helemaal niet over te schrijven …

Als je gaat wandelen, draag dan goed zorg voor deze magnifieke natuur en G-E-N-I-E-T!!