Nood aan een onderdompeling in het woud? Aan een Ardennenwandeling met alles erop en eraan: loofbomen, kabbelende riviertjes, paden bezaaid met boomwortels, onverwachte bosopeningen, beschouwende pauzes en een gevoel van sereniteit? De 8 km lange wandeling in het woud van de hertogen, die aan Haus Ternell in de Hoge Venen vertrekt, bevat alle ingrediënten die je nodig hebt voor een totale onderdompeling in 100% Ardennen.

Overdaad aan enthousiasme

Alvorens met mijn relaas van start te gaan, moet ik eerst wat overtollig enthousiasme van mij afschudden. Anders vrees ik je geen realistisch verslag van deze wandeling te kunnen geven. Door te gaan wandelen voor onze blog Ardennes-étape expérience ben ik me ervan bewust geworden hoezeer ik aan de natuur nood heb. Alleen al door in een bos te zijn, ben ik voor de rest van de week goed gezind. Dus ik vond deze wandeling héééééééééééééérlijk. Het was werkelijk subliem!

Ik vond het op en neer gaande, oneffen terrein geweldig. Net zoals de bodem, bezaaid met boomwortels en grote stenen om over te klauteren. Net zoals de miniwatervalletjes van de Helle en de Getzbach die de hele tijd langs het wandelpad stromen. Net zoals de kleine openingen in het woud die zich totaal onverwacht aandienen, en het voortdurend veranderende landschap, ritme en vegetatie. Ik vond het allemaal geweldig. Ik weet dat de wandeling van de Ninglinspo heel populair is. En terecht. Het ís een mythische wandeling. MAAR, er zijn zóóóóveel andere wandelingen in de Ardennen die even betoverend zijn, dat het zonde zou zijn om zich te beperken tot de bergrivier van Remouchamps. Zo. ’t Is van mijn hart…

Snel de bossen in

Eerst even stoppen bij het informatiebureau om te checken of mijn vriendin en ik wel degelijk op de juiste plek zijn (GPS : 50.585451 – 6.129234 – Monschauer Straße Ternell 2, 4700 Eupen ) . De ontvangst is hartelijk en de uitleg duidelijk. Als bonus krijg ik een foldertje mee met de bezienswaardigheden op onze route. Voor de zekerheid neem ik nog snel een fotootje van de route die met een groen kruis bewegwijzerd is. We zijn vertrokken.

We volgen de juiste pijltjes en na ongeveer 200 meter duiken we reeds het woud in met alle ingrediënten voor een “100% Ardennen”-belevenis. Dit is zalig! Door de boomblaadjes heen zien we de hemel. Wat onze bestemming is, kunnen we ons onmogelijk inbeelden. Overal waar we heen kijken, is groen! Stop. Ik heb geen zin om nog meer over deze wandeling te verklappen. Je moet ze zelf ontdekken en je eigen ervaringen opdoen. 

Wortels, stenen, boomstronken…

De wandeling in het woud van de hertogen is een lus die je door het woud, ver van de menselijke activiteit, voert. Er zijn twee delen. De heenweg verloopt langs de Helle. Halverwege steek je na een steil klimmetje de verlaten, nationale snelweg over, die de mythische highways uit de USA naar de kroon lijkt te steken.

Op de terugweg daal je af naar de Getzbach en steek je een oude spoorwegbedding (1914-1918) over. Borden met uitleg kondigen moeilijke doorgangen aan. “Niets van aan!” weet een stralende wandelaarster ons te vertellen bij het zien van onze alerte gelaatsuitdrukking!

Waar het inderdaad wat moeilijker aan toegaat, is het pad dat terug naar Haus Ternell klimt. Het is iets steiler. Je kunt langzaam, maar zeker naar boven stappen of je kunt als een berggeit naar boven huppelen om daar dan vijf minuten lang buiten adem te staan uithijgen. Ieder zijn techniek. Ik heb voor de tweede optie gekozen en leek op een hossend, klein meisje dat voor het eerst de natuur ontdekt. Nou en?!

Een eerder sportieve wandeling

Je hebt het al begrepen: het parcours is qua reliëf heel afwisselend met soms erg steile stukken. Afhankelijk van het seizoen kan het vochtig of modderig zijn. Tijdens de wandeling zijn we enkele groepen wandelaars van alle leeftijden gepasseerd, met wandelstokken. Wij hebben wandelstokken niet echt gemist. Hoewel het zeker een sportieve wandeling is, zou ik de wandeling niet moeilijk noemen. De wandeling in het bos van de hertogen is af te raden als je niet goed te been bent of als je last van je enkels of heupen hebt… voor beginnende trailrenners en –rensters is dit daarentegen een uitstekende keuze!

Ook voor de kinderen een onderdompeling in het bos

Ik ben ervan overtuigd dat mijn kinderen deze wandeling fijn gevonden zouden hebben. Over het algemeen vervelen ze zich wanneer de weg vlak en monotoon is, zoals de RAVeL bijvoorbeeld. Hier is het reliëf vol contrasten. Lopen, klimmen, springen…precies wat kinderen vanaf 6 jaar dol fijn vinden. Voor jongere kinderen is de lus te lang. Bovendien zouden ze niet altijd het gevaar van bijvoorbeeld hooggelegen, uitspringende wandelwegen juist kunnen inschatten.

Trek 2,5 uur uit voor de wandeling. Met kinderen kan dat gemakkelijk uitlopen. Ik zou bijvoorbeeld lange picknickpauzes ingelast hebben, dammetjes of cairns (kleine stenen piramides) gebouwd hebben, lustig mee in de twee rivieren geplonsd zijn. Laatste tip: Kreunt het land onder een hittegolf? Dan is dit de perfecte wandeling! Het parcours ligt voor 90% in de schaduw. Naar het schijnt zijn de kleuren in de herfst eenvoudigweg prachtig!

De wandelingen van Haus Ternell

Het Natuurcentrum van Haus Ternell ligt ver van de bewoonde wereld, te midden van de natuur, langs de nationale snelweg tussen Eupen en Monschau in Duitsland. Haus Ternell is in het woud van de hertogen of, in het Duits, Hertogenwald gelegen, dat met een oppervlakte van 12 300 ha één van de grootste wouden van de Ardennen is. Aan het Natuurcentrum vertrekken tal van bewegwijzerde wandelingen. ’s Winters kun je er langlaufen. Je kunt er in de brasserie iets eten en drinken, terwijl de kinderen zich in de speeltuin vermaken. Het personeel van het toeristisch bureau is heel behulpzaam en sympathiek!

Als je iets zuidelijker verblijft en verzot bent op wandelen langs het water, probeer dan zeker eens de wandeling langs de Lesse uit die Julie gedaan heeft. Vergelijk de twee en zeg ons welke wandeling je het liefste deed!

En vooral: geniet!