We zijn onderweg voor een ontmoeting met Josiane en Antoine. Deze sympathieke eigenaars bieden hun vakantiegangers wandelingen aan die vertrekken aan hun vakantiehuis in Charneux, op het mooie plateau van Herve. In dit vakantiehuis zijn honden toegelaten en dat is meteen een goede reden om één van de wandelingen te verkennen in het gezelschap van onze trouwe viervoeters.
Moeilijkheid
Gemakkelijk
Afstand
4 km
Duur
70 min
Een goed begin van de week
Vandaag heb ik Josiane ontmoet. Samen met haar man Antoine bezit ze een vakantiehuis in Charneux op het plateau van Herve in de Ardennen. We vertrekken voor een kleine verkennende wandeling in de omgeving, een ideale hondenwandeling. Josiane en ik maken dezelfde bedenking: “Hoe mooi om de week en deze maandagochtend op deze manier te beginnen!” Na al het overdadige eten van het voorbije weekend (is een vaste gewoonte aan het worden) wist ik dat het mij goed zou doen om de beentjes te strekken.
Antoine en Josiane hebben verschillende hondenwandelingen uitgestippeld die aan hun vakantiehuis vertrekken. Het gaat om lussen waarbij je kunt kiezen tussen verschillende afstanden. Je kunt de wandelingen onderling ook combineren. Op die manier kun je opteren voor een ommetje van een half uur of voor een stevige wandeling van 2 uur. De paden zijn geschikt voor sportieve honden en baasjes die van canicross houden. Deze eigenaars verschaffen hun gasten een kaart van de streek waarop de verschillende parcours aangeduid zijn. Hierdoor kun je gemakkelijk een route inkorten of een expeditie naar believen nog wat rekken. Ik heb dat heel praktisch gevonden!
Josiane en ik zijn zijn dus gaan wandelen zonder daarbij onze harige vriendjes Pinouille en Joya, de twee honden van Josiane, te vergeten (Josiane heeft er trouwens nog meer). Terwijl Pinouille een heel rustige hond van bijna 14 jaar is, is Joya een echte spring-in-’t-veld van 1 jaar oud die helemaal opgewonden raakt bij de gedachte aan een uitstapje.
Op weg
We vertrekken aan het vakantiehuis voor een uitje van 4 km in de buurt van Charneux. We hebben geluk want de zon is van de partij en het is zacht. Onze tocht vangt aan op een straatje waar amper auto’s voorbijkomen. We profiteren er dus van om de honden los te laten zodat ze op hun gemak kunnen rondsnuffelen. Het gedartel van Joya gaat er echter iets te avontuurlijk aan toe zodat we ze weer moeten aanlijnen om te voorkomen dat ze er alleen op uit trekt.
Dit is een ideale wandelregio: het weiden- en hagenlandschap dat zo typerend is voor het land van Herve wordt door vele paadjes tussen de weiden en de velden doorkruist. Het is werkelijk een vredige omgeving die zich onderscheidt van de andere regio’s van de Belgische Ardennen.
Vervolgens komen we op de plek Hirevache. Hier gaat het straatje over in een heel leuk bospad dat ons naar het gehucht Asse voert. Het uitzicht is prachtig! Onze blik valt op de oude wilgen langs een waterloop, de Rau de Monty, de lievelingsplek van Josiane. Een beetje verder steken we hetzelfde beekje over op een stenen brugje. Voor de honden is dit een uitstekende gelegenheid om in het water te plonzen. Van de witte vacht van Joya zal aan het einde van deze wandeling niet veel meer te merken zijn!
Een sterk team
Bij een kruising gaan we naar rechts om terug te keren naar het dorp Asse. Ook daar komen we een riviertje tegen en dit tot groot jolijt van onze viervoetige gezellen die onmiddellijk een slok water nemen. Voor Josiane het geknipte moment om ze met wel verdiende hondensnoepjes te belonen! Ze zijn werkelijk heel braaf. Persoonlijk hou ik heel erg van dieren, maar ik kan er geen houden (mijn appartement is er niet geschikt voor) en daarom vind ik het echt super om met deze twee boefjes te wandelen. We komen nu aan een smal en redelijk steil paadje. De bodem is nog bevroren van de voorbije koudegolf. We klimmen dus heel voorzichtig naar boven en proberen niet uit te glijden. Gelukkig is dit stuk niet lang. Josiane en ik praten over van alles en nog wat. Ze vertelt me dat ze voortdurend op zoek is naar ambachtslui uit de streek zodat ze haar vakantiegangers van de streekproducten kan laten proeven. Wat attent van haar! Vervolgens wandelen we op een lange weg met aan beide zijden weiden. De paarden staan buiten en zijn heel nieuwsgierig naar de komst van de honden. Gelukkig houd ik Joya aan de leiband anders, geloof ik, zou ze allang achter de paarden gelopen zijn. Ze heeft echt geen schrik!
De abdij van Val Dieu
Een beetje verder komen we aan een kruispunt. Josiane verklapt me dat als we het boswegje naar links zouden nemen, we op amper 15 minuten aan de abdij van Val Dieu zouden staan. Als je daar nog nooit geweest bent, dan loont dat echt een omweg! De abdij is prachtig en zijn park is echt een aangename plek om te wandelen. Je kunt er ook een hapje eten en proeven van het bier Val Dieu dat ter plekke wordt gebrouwen en in de regio erg bekend is (persoonlijk vind ik het heerlijk!).
Wij gaan echter naar rechts, want het wordt stilletjes aan tijd om terug te keren, en we nemen een wegje dat ons terugvoert naar de vakantiewoning. We zouden ook langs een straat kunnen terugwandelen, maar Josiane raadt dit autovrije wegje aan. Tijdens het weekend passeren op die baan vele auto’s van toeristen op weg naar de abdij van Val Dieu. Aan het einde van het paadje zien we reeds het iets lager gelegen vakantiehuis. Ik laat mijn blik nogmaals over het prachtige landschap glijden en denk bij mezelf dat het hier in de lente met bloemen en frisgroene weiden nog veel mooier moet zijn. Tien minuutjes later zit onze wandeling erop. Dat Joya en Pinouille zich hebben geamuseerd is duidelijk. Hun met slijk bedekte pootjes en hun blije kopjes spreken boekdelen! Na een wandeling van 1 uur en 10 minuten zetten we ons gesprek binnen verder bij een lekkere kop thee.
Wil je dezewandeling in de Ardennen ondernemen?
Wil je deze wandeling ook eens maken of heb je zin gekregen om samen met je familie en je lieveling in Charneux je vakantie door te brengen? Dan nodig ik je uit om het geweldige vakantiehuis van Josiane en Antoine te ontdekken
