Ik heb voor jou in Redu een elektrische MTB uitgetest. Dankzij Vélo Haute Lesse heb ik kennisgemaakt met een fantastische activiteit die een absolute aanrader is voor gezinnen met tieners of vriendengroepen. Vele formules zijn mogelijk en met alle desiderata wordt rekening gehouden: bevoorrading, picknick of combinatie met een paardentocht. Marie zal zich met veel genoegen ontfermen over je kennismaking met de elektrische MTB in de Ardennen.

Afspraak in Redu voor het vertrek

Vandaag staat een uitstapje naar Redu in de Ardennen op het programma. Ik ga er voor de eerste keer met een elektrische MTB rijden. Om 10:30 uur heb ik vóór de dorpskerk een afspraak met Marie, gerante van Vélo Haute Lesse. Eenmaal ter plaatse ontmoet ik haar broer Joachim en haar schoonzus Marta. Gedrieën zullen ze mij en onze fotograaf Martin vergezellen tijdens onze tocht van 25 km dwars door de streek van Redu en Daverdisse.

Ja, fietsen met een elektrische MTB is doodeenvoudig

Nadat we de helm, die ons gratis ter beschikking wordt gesteld, hebben vastgeklikt, luisteren we met volle aandacht naar de uitleg van Marie over de werking van een elektrische MTB. Op elk stuur is een schermpje geïnstalleerd. Je leest er tal van informatie op af: het aantal afgelegde kilometers, de tijd, de gemiddelde snelheid… en ook de stand van de gekozen elektrische ondersteuning. In functie van de benodigde elektrische ondersteuning kan je kiezen tussen vier standen: Eco, Normal, Sport of Turbo. Op een vlakke weg ga je eerder een beperkte ondersteuning nodig hebben, dus dan doe je beroep op de Eco-ondersteuning. In bergop ga je dan weer de Sport- of de Turbo-stand gebruiken. Het klinkt misschien ingewikkeld, maar dat is het absoluut niet. Je moet het gewoon doen. En zoals iedereen weet: fietsen verleer je niet!

Voor mij was het 12 maanden geleden dat ik nog op een MTB had gezeten, maar het idee om eens een elektrische MTB uit te proberen was onweerstaanbaar. Lang duurt het dan ook niet of ik spring op de MTB op weg naar het lonkende avontuur!

Reeds na enkele honderden meters komen we aan een eerste helling. Ideale gelegenheid dus om de verschillende standen uit te testen. Ik merk dat ik dankzij de elektrische ondersteuning met gemak de helling beklim. Wat een luxe!

De eerste kilometers

Op de top ontvouwt zich voor onze ogen een prachtig vergezicht en in de vallei zien we duidelijk het ESA-grondstation (Agence Spatiale Européenne) liggen. Marie vertelt ons hierover enkele interessante weetjes. Het is altijd leuk om meer over deze streek te weten te komen!

We vervolgen onze weg langs een bospaadje. Door de sporen van landouwmachines is de afdaling niet bepaald gemakkelijk. Een beetje verder hebben everzwijnen delen van het pad omgewoeld, waardoor het ook daar niet echt vlot. Gelukkig ontmoedigen deze kleine perikelen ons niet en geven ze ons de gelegenheid om in te rijden. En dat is nodig! Aangezien ik al zo lang niet meer op de MTB heb gezeten, duurt het even eer ik me weer op mijn gemak voel. Hetzelfde geldt trouwens voor Marta, die van Spaanse komaf is, en nog nooit heeft gemountainbiket in de Ardennen! Ook voor haar is het vandaag een echte primeur!

Vervolgens gidst Marie ons over een brug, de Pont des Barbouilles, die de grens vormt tussen de dorpen Redu en Daverdisse. Onze rit vervolgt zijn weg langs de Lesse en een beetje verder komen we op de RAVeL die vlak langs de stroom de Almache loopt. Dit is ontegensprekelijk een idyllische plaats waar je ondergedompeld wordt in de vrije natuur. De stroom heeft een verkwikkend effect op ons allemaal en ook het weer is ideaal voor een ritje op de elektrische MTB. Dankzij de elektrische ondersteuning moet ik niet al te veel inspanning leveren en geniet ik met volle teugen van de fietstocht. Marta vertrouwt me toe dat ook zij lustig gebruikmaakt van de ondersteuning die de elektrische MTB biedt!

Wij steken de Almache langs een houten brugje over en bereiken de top van Daverdisse. Van hieruit hebben we een geweldig zicht op de ons omgevende bossen. We passeren enkele kruispunten en fietsen vervolgens terug naar de Lessevallei via een hooggelegen wegje op de flank van de vallei. Aangezien dit pad op het zuiden georiënteerd is, is het er dor en vreselijk warm. Het geeft me een beklemmend gevoel! Heel snel bereiken we het bos waar we kunnen recupereren en bekomen van de warmte.

De verrassingen van de dag

Tot onze grote verrassing staan we ineens oog in oog met een kudde everzwijnen. Zeker twintig vrouwtjes en biggen denderen op enkele meters afstand het pad over. Spijtig genoeg kan Martin, onze fotograaf, niet op tijd zijn materiaal uitpakken om dit spektakel te vereeuwigen! Nadat we van de emoties bekomen zijn, zetten we onze fietstocht voort. Langs een kleine beek dalen we verder af om vervolgens via een bruggetje, de Passerelle des Cochettes, de Lesse over te steken.

Een beetje verder gidst Marie ons naar een picknickplaats in het dorp Lesse waar we stoppen. Ze heeft voor ons een heerlijke picknick klaargemaakt. Op de oever van de Lesse proeven we met veel genoegen van streekproducten zoals Ardense hesp, kaas van Orval, safraantaart, bereid door een ambachtsvrouw uit de streek, en zelfs Rulles Etivale, een ambachtelijk bier! En dit alles aantrekkelijk uitgespreid op het rood-wit geruite picknickkleed: Marie heeft oog voor detail! We zijn alle vijf erg ingenomen met deze picknickpauze en het eerste wat we doen, is toosten op ons mooi dagje uit!

Getest en goed bevonden, ondanks de val

Als we allemaal voldaan zijn, rijden we richting Redu. Tijdens een smalle afdaling met vele dwarsliggende boomwortels wil ik een bosje netels ontwijken en hapert mijn been aan een pedaal…Gevolg: fameuze blauwe plek en wat schaafwonden. Gelukkig ben ik geen watje en meer gemotiveerd dan ooit spring ik op de fiets om onze rit af te ronden en terug te rijden naar het dorp Redu. 300 meter vóór het dorpscentrum komt Martin op zijn beurt ten val, gelukkig zonder ook maar één schrammetje op te lopen.

Na al die emoties en een tocht van 25 km, georganiseerd door Marie, hebben we wel een terrasje verdiend! Onze prachtige dag eindigen we dus genietend in het zonnetje. Wat mij betreft heeft de elektrische mountainbike de test goed doorstaan. Dankzij de elektrische ondersteuning heb ik zonder noemenswaardige inspanning opnieuw van het mountainbiken geproefd! En ik die dacht dat het aartsmoeilijk zou zijn om er weer mee te beginnen.

Waarom probeer je het zelf niet eens uit?