In Wéris, in de Ardennen, vind je een wandeling die makkelijk af te leggen is met een kinderwagen en een kind van 22 maanden: de Megalietenwandeling. Met een lengte van 5 kilometer, is dit een leuke wandeling voor de kleintjes en een zorgeloos parcours voor de ouders. Kinderen ontdekken hunebedden, menhirs en lange weggetjes zonder auto’s. De ouders kunnen hun kinderen laten rondrennen in de buitenlucht, zonder zich te veel zorgen te maken.
Moeilijkheid
Makkelijk
Afstand
5 km
Bewegwijzering
Startpunt
Pl. Arsène Soreil, Wéris
Op deze maandagochtend in maart, kom ik aan in Wéris, in de Belgische Ardennen, samen met mijn dochter, Martin Dellicour (een professionele natuurfotograaf) en Magali, onze stagiaire. Na een aantal maanden zonder sport, moet ik toegeven dat ik twijfel over mijn wandelcapaciteiten. Mijn collega Flore, super sportief en jong (!), heeft mij deze wandeling toegewezen met de woorden “je komt er vanzelf achter, hij is super makkelijk!”. Tevens denk ik aan mijn dochtertje die snel opgeeft en steeds gestimuleerd moet worden…deze wandeling belooft een uitdaging te worden…of toch niet!
Aangekomen bij het Megalietenhuis, koop ik een kaart voor € 1,50 van de omgeving (extraatje: er staan 4 bewegwijzerde wandelingen op van maximaal 8 kilometer) en vervolgens beginnen we aan de eerste meters met z’n vieren. We genieten van de buitenlucht, de schoonheid van het dorpjes en lopen tussen twee huizen door naar het begin van de bewegwijzerde route. Het is vlak, geasfalteerd en groen. Na het oversteken van een gevaarlijke stuk (geen paniek, dit is de enige drukke weg die we moeten oversteken), komen we aan op een stuk waar gemotoriseerde voertuigen niet zijn toegestaan. Lilou komt uit de kinderwagen en huppelt lekker rond. Wat fijn om haar een aantal meters vooruit of achter te zien lopen (als je een kind hebt van 22 maanden dan weet je waar ik het over heb!) zonder zich zorgen te maken over de gevaren van de omgeving.
Hunebedden en menhirs
Nou we zijn aangekomen bij het eerste interessante punt van de wandeling, de “dolmen van Wéris” (hunebed van Wéris), ook wel de noordelijke ganggraf genoemd, samen met 3 menhirs. Lilou klimt, klautert, glijdt en verstopt zich…ze vermaakt zich dus prima! Joepie! Ik daarentegen neem even de tijd om de hunebedden en menhirs beter te bekijken en kom erachter dat deze niet afkomstig zijn uit het Gallisch tijdperk, zoals sommige stripverhalen laten weten. Ze zijn ontstaan rond 3000 voor Christus en bestaan uit voormalige graven of heilige plekken. Zo, nu weet ik hier ook iets meer over…wie weet kan ik nu het spelletje Trivial Pursuit winnen!
Martin neemt wat foto’s en ondertussen kletsen we gezellig. Bekend met de Durbuy regio, geeft hij aan dat de wandeling niet alleen makkelijk is, maar tevens leuk is voor een tocht per fiets of mountainbike samen met jonge kinderen. We komen terecht op makkelijke en niet te modderige weggetjes. Het is ideaal om de eerste beginselen bij te brengen. Super, dat noteer ik!
We lopen weer een stukje verder. Lilou begint moe te worden, dus ik zet haar weer in de kinderwagen, maar de vele steentjes die op de weg liggen zorgen ervoor dat het een hobbelig ritje wordt. Voor de volgende keer: de kinderwagen bij het beginpunt laten staan en haar laten lopen op dit hobbelige stuk.
Na enkele honderden meters, komen we aan bij de “dolmen van Oppagne” (hunebed van Oppagne). Nog meer plekjes om zich te verstoppen of te beklimmen. En ik moet toegeven dat als het wat warmer zou zijn geweest, dat ik dan een picknick zou hebben meegenomen. Een aantal bomen zorgen voor een heerlijke schaduwrijke plek in de zomer en het ligt net iets van het wandelpad af. Genieten van het uitzicht hier!
We besluiten verder te lopen en mijn dochtertje begint zich te vervelen. Maar wat zie ik toch daar op de grond? Afdrukken van klompen? We beginnen raadselspelletjes te spelen en brengen de tijd door met “welk dier maakt welk geluid” en zonder dat ze het doorheeft lopen we steeds verder. De omgeving is mooi en waarschijnlijk nog mooier als de natuur straks weer in bloei is. We kletsen, zien andere wandelaars met hun hond in de verte en de tijd vliegt voorbij. We komen bijna aan bij het einde van de wandeling, wat is de omgeving van Durbuy toch mooi. We steken de gevaarlijke weg voorzichtig over en bevinden ons weer in het dorpje Wéris. We zien sneeuwklokjes, een aantal honden, maar vooral prachtige gebouwen van oud gesteente. Ik bewonder de gebouwen en bekijk de renovaties met Magali, terwijl Lilou moe begint te worden in de kinderwagen. We beëindigen de wandeling op een plein waar meerdere wandel- en fietsroutes staan aangegeven en met een prachtige fontein. In de zomer moet het hier goed vertoeven zijn.
Conclusie
De wandeling zit erop en als ik deze moet samenvatten dan zou ik zeggen dat dit een ideale wandeling is voor een kind van 22 maanden en leuk om te doen voor de ouders. Voor wat oudere kinderen raad ik aan om de wandeling van 8 kilometer af te leggen, aangegeven met een blauwe bewegwijzering. Deze staat tevens op de gekochte kaart van € 1,50. Martin geeft aan dat de uitzichtpunten nog mooier en indrukwekkender zijn en dat je dan tevens door een bos komt. Dat miste ik tijdens deze wandeling.
Dan wil ik alleen nog zeggen: ga lekker wandelingen in de Ardennen. Bekijk de verschillende wandelmogelijkheden en kies de ideale wandeling op basis van je wensen, je niveau en laat ons weten hoe het was! Wij zijn op zoek naar jouw goede tips.
Tot snel.
STERKE PUNTEN
- Vlak
- meerdere routes zijn niet toegankelijk voor auto’s
- menhirs en hunebedden (dolmen) te bezichtigen
ZWAKKE PUNTEN
- We gaan niet het bos in
- weinig variatie in het landschap
GOED OM TE WETEN
- Een kaart met uitleg te koop bij het Megalietenhuis voor € 1,50
- Indien je over een smartphone beschikt, hierbij een link met meer informatie over de wandeling
